ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ - ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟΥ (ΒΡΑΝΑ) & Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΑΝΟΛΗ ΚΟΡΡΕ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023
- archipelagos1998
- Jul 30, 2023
- 2 min read
ΔΗΛΩΣΗ Μ. ΚΟΡΡΕ ΓΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ (ΒΡΑΝΑ) 29/7/2023
Δεν χρειάζεται πλέον να πάει κάποιος στο Deutsces Museum στο Μόναχο για να δει αυτή τη τεχνολογία, είναι πλέον εκεί που χρησιμοποιήθηκε, εκεί που έζησε και εκεί που μπόρεσε να ξαναζήσει χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες άξιων συναδέλφων εδώ και 30 χρόνια με τον Νίκο Σηφουνάκη επικεφαλής και όλους τους άξιους συνεργάτες του
Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένα τέτοιου είδους μουσείο στην Λέσβο?
Η Λέσβος είναι σχεδόν το συνώνυμο της παραγωγής ελαίου και όλων των παραπροϊόντων, ως και τα σαπούνια, το οποίο σημαίνει ότι το Μουσείο αυτό βρίσκεται στον τόπο του, αυτός είναι ο τόπος του λαδιού. Ένα εκατομμύριο ελαιόδεντρα νομίζω.
Τι αξία του προσδίδει?
Την πρόσθετη αξία που έχει ο μόχθος του ανθρώπου, που έγινε μία φορά για την δημιουργία αυτών των υποδομών και ξανά άλλη μία φορά για την αναβίωσή τους για το καλό της τωρινής κοινωνίας. Γιατί είναι ένα μέρος της γνώσης μας για το άμεσο παρελθόν μας που είναι απαραίτητο, γιατί δεν ζούμε μόνο για το παρόν, ζούμε για το αύριο αλλά πρέπει να ξέρουμε το χθες
Το κτίριο είναι πετυχημένο διότι δεν υπάρχει κάποια θα έλεγε κανείς έμπνευση για πρόσθετα στοιχεία. Υπάρχει μία αποστασιοποίηση από τις τωρινές θα έλεγα ιδέες και εμπνεύσεις καλλιτεχνικού τύπου, σεβασμός σε αυτό που υπήρξε και επομένως ανάδειξη του αυθεντικού περιεχομένου αυτού του χώρου. Δηλαδή μηχανές κλπ.
Ο σχεδιαστής αυτής της αποκατάστασης παραιτείται από τον πειρασμό να εισάγει κοινά - ας πούμε - δαιμόνια κάποιες δικές του ιδέες, αλλά το μόνο που επιθυμεί είναι να αναδείξει αυτό που υπήρξε, δηλαδή αυτό είναι σεμνότητα. Ο μόχθος του συντηρητή, αυτού που σχεδιάζει τη συντήρηση και την αποκατάσταση είναι πολύ μεγάλος και την ίδια στιγμή παραιτείται από κάθε φιλοδοξία να πρωτοτυπήσει ή να προβάλει τον εαυτό του πράγμα που γίνεται συνήθως σε καλλιτεχνικές επεμβάσεις, όπου ο καλλιτέχνης βάζει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του δικού του «ΕΓΩ» στην ύλη, όπου επεμβαίνει. Αντιθέτως ο σχεδιαστής μιας αποκατάστασης ιστορικού μνημείου υποχωρεί μπροστά σε κάθε τέτοιο πειρασμό. Θέλει να προβάλει αυτό που ήταν, εκείνους που το δημιούργησαν και φυσικά όποιος καταλαβαίνει από τους επισκέπτες αντιλαμβάνεται τι έχει προσφέρει ο σχεδιαστής της συντήρησης, αλλά το έχει πράξει με πλήρη αυταπάρνηση, δηλαδή δεν θέλει να προβληθεί και έτσι μας το δίνει όπως ήταν. Θα μπορούσε να επέμβει με κάποιες ιδέες, να αλλάξει κάποια χρώματα, ή να χρησιμοποιήσει μοντέρνους τρόπους υπομνηματισμού. Είναι μια καλή δικαιολογία να βάλεις κάτι από τον εαυτό σου με υπομνήματα, με υπομνηματισμό, χρησιμοποιώντας περίεργες γραμματοσειρές, γραμμές χρωματιστές κάτω να οδηγούν τον επισκέπτη, όλα αυτά δήθεν για να βοηθήσεις τον επισκέπτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσωπική πινελιά μέσα στο ιστορικό περιβάλλον.
Αυτό δεν έγινε εδώ.
Έμεινε όπως ήταν.
Yorumlar